ZESPÓŁ ASPERGERA, ZROZUMIEĆ ABY POMÓC.
Niepełnosprawność, jest jednym z najbardziej traumatycznych doświadczeń, z jakimi zmierzyć musi się rodzic, w obliczu choroby własnego dziecka.
Gdy rokowania w przypadku zaburzenia odzierają ze złudzeń, a marzenia o szczęśliwym życiu rodzinnym i dumie z potomka wymagają transformacji myślenia a wszystko to sprawia, iż patrząc na własne życie ojciec czy matka zadają sobie pytania o sens cierpienia.
Jestem mamą chłopca u którego zdiagnozowano w początkowym okresie zachowania autystyczne wczesnodziecięce, diagnozę tą później zmieniono na zespół Aspergera. Przechodząc przez proces pogodzenia się z sytuacją do stanu akceptacji, nieustająco walcząc o syna, uświadomiłam sobie, że problemem nie jest jego zaburzenie, ale moje o nim myślenie. Każdego dnia stojąc w obliczu własnych myśli, szukając zrozumienia dla zdarzeń dla mnie traumatycznych, podjęłam decyzję, by zmienić siebie, nie syna. Moje poczucie szczęścia zależy ode mnie, nie od zachowań dziecka, moja radość życia i spełnienie są związane ze mną i decyzjami, które podejmę, a nie np.: z histerią, która może trwać kilka godzin. Czytając rozliczne książki ludzi, którzy sami wyszli z różnych niepełnosprawności, lub opowiadali o potomstwu, zauważyłam, że mieli oni odmienne podejście do życia, a ono każdemu z nas przynosi doświadczenia, na które rzadko kiedy jesteśmy przygotowani. Walka o własne dziecko, która zakończyła się dość szczęśliwie, spowodowała, iż bagaż życia zamienił się w książkę ZESPÓŁ ASPERGERA, ZROZUMIEĆ ABY POMÓC
http://www.ksiegarnia.difin.pl/psychologia-pedagogika/34/zespol-aspergera-zrozumiec-aby-pomoc/2276, książkę, która mam nadzieję, pozwoli rodzicom i dzieciom z zaburzeniami autystycznymi odzyskać radość życia.
Agnieszka Kozdroń
powrót